Voorlezen is zo gezellig - Priscilla Ignecia

Aan de Sont is het even zoeken waar de familie Ignecia woont. Ze hebben zich opgegeven voor het kinderpakket. Een blond jongetje zal het ons wel even wijzen. Priscilla zit met haar schoonmoeder, vier van haar kinderen en het babybuurmeisje buiten, lekker in de schaduw.

Priscilla: “We wonen hier met z’n achten. Rubyella is de oudste, dan komt Ashantella, die zit binnen, dan komt Djayvaino, dan Leangelo en dat is Farrayshalean. Kom maar hier bij me zitten Xervinho! Kijk er zitten mooie plaatjes in. Wat zie je daar allemaal? Rubyella kan heel goed lezen!”

Rubyella: “Ik zit in groep 5. Ik moet iedere dag een half uur lezen. Toen we niet naar school konden heb ik van juf thuis een boek gekregen, dat mocht ik van school meenemen. Maar het thuis lezen ging goed hoor.”

Priscilla: “We lezen bijna elke avond. We hebben zes kinderen dus een verhaaltje voor ieder apart zit er niet in. We doen de jongens en de meisjes, maar de meisjes lezen nu liever zelf. De jongens vinden het nog steeds heel erg leuk. Het is ook zo gezellig, even lekker tegen elkaar aan zitten. We zijn heel blij met de boekjes.”

En dan is er ook een tas met boeken voor het blonde jongetje, Tygo heet hij. Hij kan nog niet lezen maar is er dolblij mee. Hij rent naar binnen en haalt bijna al zijn boeken uit de kast. “Die zijn van papa geweest en ik heb er nog veel meer. Wil je boven komen kijken?”